για όσους από εσάς είστε άρρωστοι για να ακούσετε για αυτό το τρελό retriever καθώς και την μπάλα του, η δυσκολία μας έχει σχεδόν τελειώσει. Ο Ace (που δεν απεικονίζεται) απέχει πολύ από την αντιμετώπιση της εμμονής του, ωστόσο τουλάχιστον κάνουμε την ανάπτυξη προς τη σωστή κατεύθυνση.
Πήρα το Ace στο πάρκο σκυλιών την Παρασκευή. Πήγα νωρίς, ελπίζοντας ότι δεν θα υπήρχε κανένα είδος άλλων σκύλων εκεί. Αντ ‘αυτού, υπήρχαν τρία σκυλιά καθώς και ένα από τα εργαστήρια παίζονταν ακόμη και το Fetch. Ανησυχούσα ότι ο Άσος επρόκειτο να πάρει τη σφαίρα καθώς και να το φέρει στον τύπο που έκανε το ρίψη, ωστόσο δεν το έκανε. Μέχρι στιγμής, δεν έπρεπε να εξηγήσω σε κανέναν, “Um, παρακαλώ μην ρίχνετε τη σφαίρα για το σκυλί μου. Προσπαθώ να τον διδάξω ότι υπάρχει μια ζωή πέρα από τις μπάλες του τένις. ”
Βοηθά όταν άλλα σκυλιά είναι υπερβολικά φιλικά, αφού αυτός ο τύπος σκύλου είναι πολύ καλός στο να πάρει άσσο για να παίξει. Υπήρχε ένα μίγμα που έμοιαζε με βοσκότοπο που συνέχιζε να τρέχει στον Ace, καθώς και να τον συμμορφωθεί με τον Ace για λίγο. Επιθυμώ ότι ο Ace θα έπαιζε περισσότερο, ωστόσο τα μεγάλα νέα είναι ότι δεν κατέληξε να καταναλώνεται με σφαίρα όλη την ώρα (μόνο περίπου 15 λεπτά).
Η καλύτερη ένδειξη της ανάπτυξης μέχρι στιγμής στο πάρκο σκυλιών είναι ο άσος θα είναι οσμή ή θα δει μια μπάλα, σιγά -σιγά το prance σε αυτό, καθώς και στη συνέχεια να με κοιτάξει αντί να το επιλέξει. Είναι σαν να σκέφτεται, “Μπορώ να το αγγίξω αυτό;” Τον περασμένο μήνα, του είπα πάντα να το “αφήσει” όταν ανακαλύπτει μια σφαίρα στο πάρκο σκυλιών. Θα ήθελα να μπορώ να παίξω μαζί του εκεί τελικά, ωστόσο σε αυτό το σημείο θέλω να χρησιμοποιηθεί για να παίξει χωρίς μπάλα τένις.
Μετά από αυτή τη δυσκολία πιστεύω ότι του αγοράζω μια νέα κατάσταση τριών μπάλες τένις. Το αξίζει, καθώς θα με αναγκάσει να συνεχίσω να δουλεύω μαζί του σε αυτό το θέμα.